MEHMET BAYRAKTAR
“Beni Unutma” – 15 Yaşındaki Benim, 30 Yaşındaki Bana Mektubu
Merhaba,
Ben 15 yaşındaki halinim. Belki şu an sana biraz toy, biraz hayalperest, hatta fazla duygusal görünüyor olabilirim. Ama ne olur, okumaya devam et. Çünkü sana söyleyeceklerim sadece geçmişi değil, belki de geleceğini de şekillendirebilir.
Öncelikle...
Beni unutma. Hayallerimi, tutkularımı, geceleri uykumu kaçıran o büyük planları hatırla. Hani o müziği bırakmayacağıma, o hikayeyi mutlaka yazacağıma, bir gün dünyayı göreceğime söz vermiştim ya… Onlardan vazgeçme, olur mu? Hayat meşgul ettikçe insan geçmişteki bazı şeyleri “çocukça” diye etiketliyor. Ama ben senin çocuk yanınım ve seni sen yapan o şeyim.
Korkma hata yapmaktan. Ben zaten bugünden biliyorum, birçok şey yolunda gitmeyecek. Ama senden mükemmel olmanı değil, cesur olmanı istiyorum. Başkaları ne der diye yaşama. Lütfen artık biraz daha “kendin” ol. Beni hep bastırırsan, bir gün tamamen kaybolurum ve sen de kim olduğunu unutursun.
Aileni unutma. Arkadaşlarını da. Onlara daha çok sarıl. Bazıları yanında olmayacak belki, ama sen onların kalbinde güzel bir iz bırak. Çünkü 15 yaşındaki ben, bazı insanları gerçekten çok seviyor ve onların kaybını yaşamak istemiyor. Onlara kıymet ver, şimdiden.
Son olarak, lütfen kendini sev. Ben şu an kendimden şüphe duyuyorum, dış görünüşümden, sesimden, yetersizliklerimden… Ama içten içe bir umut taşıyorum. 30 yaşındaki halimin, bana “Her şey geçti. Şimdi kendime güveniyorum.” diyeceğini umut ediyorum. Bana bu cümleyi kurdur. O güveni bana ver.
Seninle gurur duymak istiyorum.
Yeter ki sen de benimle gurur duymayı unutma.
Sevgilerle,
15 Yaşındaki Sen
Yorumlar
Yorum Gönder